Przepraszam za nieobecność.

         Bardzo chciałbym przeprosić wszystkich moich czytelników za dość długą nieobecność na blogu. 
        Jak  wiadomo żyjemy w świecie bardzo zintegrowanym przez Internet, a w wielkiej społeczności istnieje wielu, którym sprawia przyjemność szkodzenie innym.
         Padło na mnie!
         Mój błąd, że wszystkie swoje notatki miałem w komputerze i pewnie razem z czyjąś pocztą otrzymałem robala, który zniszczył mi dyski i przez to zniszczył wszystkie moje materiały. Cóż nie obwiniam nikogo za złośliwe oprogramowanie, bo pewnie sam nie wiedział, że rozsyła takie podarunki. Ja mam zwyczaj, że nie otwieram poczty, której pochodzenia nie jestem pewien, a i to nie uchroniłem się przed "katastrofą".
         Człowiek uczy się całe życie, teraz już wiem, że wszystko co jest cenne musi być zapisane gdzie indziej.
         Jeszcze raz Was wszystkich moi drodzy przepraszam i postaram się od nowa zamieszczać posty, które jak mam nadzieje zainteresują Was i pozostaniecie moimi czytelnikami.
         Jestem daleko poza domem wracam w połowie lutego.
         Pozdrawiam serdecznie.

Kot i kuweta

         Koty posiadają instynktowne potrzeby do wypróżniają się do piasku, ziemi czy żwiru oraz do zakopywania swoich odchodów.

         Stąd nauczenie ich czystości zwykle nie przysparza zbyt wielu problemów.

         Niektóre koty kopią w kuwecie zarówno przed, jak i po wypróżnieniu się,a inne nie robią tego wcale.

Wybór kuwety

         Na rynku dostępnych jest wiele rodzajów kuwet. Można je podzielić ze względu na kształt (prostokątna, trójkątna (narożna).

         Kuwety są otwarte lub zamknięte (kryte)(zmniejszają zapach kocich odchodów oraz ilość wysypywanego żwirku).

         Aby zmniejszyć ilość wysypywanego żwirku można także kupić kuwetę z tzw. ramką.

Trixie - kuweta dla kota z ramką

                                       

Trixie "Bill 2" toaleta dla kota 57 x 45 x 48 cm beżowa

         Nowością są tzw. kuwety samoczyszczące (jest ot typ zamkniętej kuwety, którą wystarczy jedynie przewrócić na bok, aby zebrać odchody w specjalnie przeznaczonym do tego celu pojemniku).

         Najważniejszą sprawą jest aby kuweta była na tyle duża, by dorosły kot zmieścił się w niej wygodnie.

         Wejście do kuwety, szczególnie dla kociąt i starszych kotów musi być wygodne, często niższe od pozostałych ścianek, umożliwiając swobodnie wejście.

         Idealna kuweta to przede wszystkim taka, która spełnia wymagania naszego kota.

Wybór żwirku

         Żwirek powinien dobrze chłonąć zapach i wilgoć. Żwirki zapachowe mogą drażnić niektóre koty i zniechęcać je do używania kuwety.

         I tu również najważniejsza jest zasada, że najważniejszy wpływ na wybór żwirku powinien mieć nasz kot.

         Hilton Żwir Bentonitowy Zbrylający Compact 5L  Hilton Żwirek Silikonowy dla kotów 3,8l - 1,8kg  Trixie   Certech Żwirek Super Benek Crystal 7,6l

Miejsce ustawienia kuwety

         Miejsce to powinno być ciche, spokojne i zawsze dostępne. Należy pamiętać, aby nigdy nie wystraszyć kota podczas korzystania z kuwety.

         Ilość kuwet Dla jednego kota wystarcza zwykle jedna kuweta, szczególnie gdy jest ona regularnie sprzątana. Natomiast przy większej ilości kotów należy kierować się zasadą: ilość kuwet = ilość kotów + 1

Higiena

         Kuwetę sprzątamy przynajmniej raz dziennie. Wymiana żwirku powinna następować raz w tygodniu.

         Niektóre koty nie załatwią się w brudnej kuwecie.

Nauka korzystania z kuwety

         Zwykle nie przysparza większych trudności, gdyż koty mają naturalną potrzebę do załatwiania się w piasku czy żwirze.

         Młodego kota wkładamy do kuwety po spaniu i po posiłku. Za każde prawidłowe skorzystanie z kuwety kota nagradzamy. Nigdy nie należy kota karać za załatwienie się poza kuwetą.

         Miejsce, które zostanie przez kota zabrudzone moczem i kałem należy dokładnie wysprząta oraz można zastosować w tym miejscu miejscu specjalny preparat odstraszający.

Homeopatia dla psa i kota

         W ostatnim czasie także w leczeniu zwierząt coraz chętniej sięga się po naturalne metody leczenia, do których można zaliczyć homeopatię.

         Jest ona stosowana nie tylko w medycynie ludzkiej, ale także w leczeniu naszych psów i kotów.

Dla kogo?

         Leki homeopatyczne można stosować u wszystkich ras psów i kotów, niezależnie od wieku i stanu fizjologicznego (także w ciąży i podczas laktacji).

Co to jest homeopatia?

         Homeopatia pochodzi od greckich słow homois (podobny) oraz pathos (cierpienie). Jej twórcą jest Samuel Hahnemann (niemiecki lekarz), jest stosowana w medycynie ludzkiej od końca XVIII wieku.

         Homeopatia nie likwiduje przyczyny choroby, pozwala natomiast chorym tkankom na powrót do prawidłowego działania.

         Leki homeopatyczne nie wykazują skutków ubocznych.

Zasady działania homeopatii

         Homeopatia opiera się na odwrotnych założeniach niż medycyna konwencjonalna.

Wg. homeopatów niewielka dawka leku w zdrowym organizmie wywołująca określone objawy może wyleczyć organim chory o takich samych objawach.

         Tworzy to podstawową zasadę homeopatii - tzw zasadę podobieństwa mówiącą "podobne leczy się podobnym".

         Druga zasada homeopatii mówi, że każdy lek homeopatyczny ma własny obraz, czyli do terapii wybieramy lek, który dokładnie odpowiada objawom choroby.

         Kolejną zasadą jest tzw. potencjonowanie. Twórcy homeopatii stwierdzili, że w im mniejszej dawce podany jest lek tym silniej on działa.

         Stosowanie homeopatii u zwierząt jest metodą nową, jeszcze rzadko stosowaną. Wymaga dokładnego stosowania się do wskazówek i dobrej obserwacji leczonego zwierzęcia.

Oczywiście są choroby wymagające leczenia tradycyjną medycyną.

Kiedy szczególnie można polecić homeopatię?

skaleczenia (nie wymagające podania antybiotyku czy szycia rany),

choroba lokomocyjna,

otyłość,

wychudzenie,

choroby przewlekłe,

w sytuacjach gdy stosowanie leku wiąże się ze zbyt dużymi skutkami ubocznymi w stosunku do korzyści.

         Zawsze stosowanie homeopatii powinno być pod kontrolą lekarza weterynarii, tak aby postawić prawidłową diagnozę oraz nie pzegapić sytuacji wymagających stosowania innego leczenia (inne leki, zabiegi chirurgiczne)