czwartek, 28 lutego 2013

Pies wpływa na zdrowie dziecka


      Najnowsze badania wykazały, że obecność psa w domu zapobiega problemom z oddychaniem i licznym infekcjom u niemowląt. Dzieje się tak, ponieważ w obecności zwierząt układ odpornościowy dziecka szybciej się rozwija – o tym można przeczytać na stronie healthnews.com.



      Pies wpływa na przyspieszenie rozwoju układu immunologicznego dziecka/ fot. Fotolia

       Badania przeprowadzone na grupie Fińskich dzieci wykazały, że maluchy wychowujące się z psem (rzadziej z kotem), są mniej podatne na infekcje uszu, kaszel i katar. Ponadto w leczeniu farmakologicznym, rzadziej też potrzebowały antybiotyku niż dzieci nieposiadające psa.
       Naukowcy ze Szpitala Uniwersyteckiego w Kuopio (Finlandia) tłumaczą ten fakt tym, że brud i alergeny przenoszone przez zwierzęta są dobre dla systemu immunologicznego dziecka. Badania przeprowadzili na 397 niemowlętach (do pierwszego roku życia), urodzonych w tym szpitalu w okresie od sierpnia 2002 do maja 2005.
       Rodzice uzupełniali tygodniowe notatki na temat stanu zdrowia dziecka (od 9 tygodnia) i jego kontaktu z psem lub kotem.
       Na podstawie pamiętników i podsumowującej rocznej ankiety – naukowcy wywnioskowali, że 35% dzieci spędzało większość czasu z psem, a 24% z kotem.
       Z relacji rodziców wynika, że przez okres jednego roku, 285 dzieci tylko raz miało gorączkę, 157 miało infekcję ucha, 335 kaszel, u 128 – zaobserwowano sapanie, 384 miało niedrożny nos lub katar, a 189 potrzebowało kuracji antybiotykowej.
       Badania dowiodły także, że obecność psa (częściej niż kota) była też powodem krótszego okresu przebywania choroby przez dziecko. 65% niemowląt, nie mających kontaktu z psem lub kotem, było zdrowych przez rok. Dzieci zdrowych i mających kontakt z psem było ok. 74%.
       Ponadto dzieci wychowujące się z psem miały o 44% mniejszą zachorowalność na wewnętrzną infekcję ucha i o 29% rzadziej potrzebowały antybiotyku.
       Najrzadziej chorują dzieci, które spędzają z psem do 6 godzin. Wytłumaczeniem tego interesującego odkrycia może być fakt, że w domach, w których przebywają psy jest więcej bakterii, które zwierzęta przynoszą z zewnątrz. Brud i zarazki przenoszone przez psa z dworu do domu, mogą być powodem szybszego dojrzewania układu odpornościowego dziecka. Chroni to malucha przed bakteriami, które wywołują problemy z oddychaniem.
       Teoria ta jest powszechnie określana jako „hipoteza higieny”. Mówi ona, że organizm przystosowywany do środowiska naturalnego rozpoznaje i nie walczy z normalnymi alergenami.
       Jednak nie wszyscy zgadzają się z tym , że psy i koty chronią dzieci przed problemem z oddychaniem. Naukowcy nie wykluczają, że może istnieć jakiś inny powód takiego stanu rzeczy.

środa, 27 lutego 2013

Cieczka u psa - rady



Zmaganie się z tą sytuacją oraz znalezienie najlepszego wyjścia dla nas i naszego psa czeka każdego właściciela suczki.
Suka w okresie cieczki najczęściej przestaje zachowywać się jak dotychczas. Próbuje za wszelką cenę wydostać się z domu/ogrodu i znaleźć samca (niekoniecznie tej samej rasy) - w tym wypadku miłość (a raczej hormony) nie wybierają.

Przez pierwsze dni cieczki suczka może czuć się gorzej, mieć mniejszą ochotę na spacer, gorzej znosić wysiłek fizyczny.
Następnie suczka z nieznaną nam dotąd przebiegłością i uporem szuka możliwości kontaktu z samcem...

Zakochani adoratorzy
rysunek :) Nawet jeżeli nasza suczka nie jest w stanie uciec, to często psy "koczują" pod naszymi drzwiami i oknami całymi dniami, mogą dodatkowo posikiwać na drzwi znacząc "swój" teren moczem. Nie zawsze są to sympatyczni adoratorzy, mogą zdarzyć się psy agresywne, które będą nam zdecydowanie utrudniać normalne funkcjonowanie.

Koszmarny spacer
Ktoś kto był zmuszony do spaceru z suczką podczas cieczki po osiedlowych uliczkach doskonale wie, jak trudno jest odgonić się od stad psów, które często zachowują się agresywnie i natarczywie .

Kolejnym problemem może okazać się plamienie w domu. Gdy sunia jest przyzwyczajona do spania w łóżku trudno jest jej wytłumaczyć, że dzisiaj "NIE WOLNO". Częstszego prania wymaga także psie legowisko.

Do wyboru mamy 3 rozwiązania: sterylizacja suki, radzenie sobie z problemem lub stosowanie hormonów.

Najlepszym rozwiązaniem jest sterylizacja suki - jest to metoda nieodwracalna, suczka nie będzie już nigdy miała cieczki, chronimy ją przed chorobami macicy, a także, jeżeli zabieg wykonany jest przed pierwszą cieczkę zmniejszamy praktycznie do zera ryzyko pojawienia się nowotworów listwy mlecznej.

Jeżeli jednak planujemy rozmnażać w przyszłości suczkę musimy poszukać innego rozwiązania i przetrwać ten trudny okres.
  • Zabezpiecz dobrze przed ucieczką i dostaniem się do suczki psów.
  • Zaproponuj jej zabawę, aby rozładować emocje i energię.
  • Wybieraj się na spacer późnym wieczorem oraz wczesnym rankiem, unikaj miejsc w których spaceruje dużo psów (szczególnie spuszczanych ze smyczy).
  • Nie spuszczaj suczki ze smyczy.
  • Zamykaj okna - zapach suczki roznosi się w powietrzu nawet na odległość kilku kilometrów.
  • Często pomocne jest umycie zadu i łap suczki przed spacerem, aby zmniejszyć jej zapach. Pomocne mogą być specjalne dezodoranty dla psów, zmieniające zapach suczki.
  • W domu załóż suczce pieluchę lub specjalne psie majtki aby zabezpieczyć podłogę, dywan czy kanapę.
  • Kontroluj stan zdrowia - czy suczka czuje się dobrze, kontroluj pobieranie karmy.
Alternatywą jest stosowanie antykoncepcji hormonalnej, jednak należy czynić to świadomie i ostrożnie (stosowanie hormooterapii u suczki wiążę się z licznymi skutkami ubocznymi, może być ona stosowana tylko przez określony czas). Skontaktuj się odpowiednio wcześnie z lekarzem weterynarii w sprawie omówienia terminów podania leków, skutków ubocznych oraz czasu stosowania.

wtorek, 26 lutego 2013

Homeopatia dla psa i kota


      W ostatnim czasie także w leczeniu zwierząt coraz chętniej sięga się po naturalne metody leczenia, do których można zaliczyć homeopatię. Jest ona stosowana nie tylko w medycynie ludzkiej, ale także w leczeniu naszych psów i kotów.

      Dla kogo?
      Leki homeopatyczne można stosować u wszystkich ras psów i kotów, niezależnie od wieku i stanu fizjologicznego (także w ciąży i podczas laktacji).

      Co to jest homeopatia?
      Homeopatia pochodzi od greckich słow homois (podobny) oraz pathos (cierpienie). Jej twórcą jest Samuel Hahnemann (niemiecki lekarz), jest stosowana w medycynie ludzkiej od końca XVIII wieku.
      Homeopatia nie likwiduje przyczyny choroby, pozwala natomiast chorym tkankom na powrót do prawidłowego działania.
      Leki homeopatyczne nie wykazują skutków ubocznych.

      Zasady działania homeopatii
      Homeopatia opiera się na odwrotnych założeniach niż medycyna konwencjonalna.
      Wg. homeopatów niewielka dawka leku w zdrowym organizmie wywołująca określone objawy może wyleczyć organim chory o takich samych objawach.
      Tworzy to podstawową zasadę homeopatii - tzw zasadę podobieństwa mówiącą "podobne leczy się podobnym".
      Druga zasada homeopatii mówi, że każdy lek homeopatyczny ma własny obraz, czyli do terapii wybieramy lek, który dokładnie odpowiada objawom choroby.
      Kolejną zasadą jest tzw. potencjonowanie. Twórcy homeopatii stwierdzili, że w im mniejszej dawce podany jest lek tym silniej on działa.

      Stosowanie homeopatii u zwierząt jest metodą nową, jeszcze rzadko stosowaną. Wymaga dokładnego stosowania się do wskazówek i dobrej obserwacji leczonego zwierzęcia.
      Oczywiście są choroby wymagające leczenia tradycyjną medycyną.

      Kiedy szczególnie można polecić homeopatię?
-  skaleczenia (nie wymagające podania antybiotyku czy szycia rany),
-  choroba lokomocyjna,
-  otyłość,
-  wychudzenie,
-  choroby przewlekłe,
-  w sytuacjach gdy stosowanie leku wiąże się ze zbyt dużymi skutkami ubocznymi w stosunku do korzyści.
    Zawsze stosowanie homeopatii powinno być pod kontrolą lekarza weterynarii, tak aby postawić prawidłową diagnozę oraz nie pzegapić sytuacji wymagających stosowania innego leczenia (inne leki, zabiegi chirurgiczne)

poniedziałek, 25 lutego 2013

Jak sprawdzić czy Twoje zwierzę jest zdrowe? II

Jakie badania powinniśmy przeprowadzić u naszych zdrowych zwierzaków?

      Jest wiele badań laboratoryjnych, których można użyć do sprawdzenia stanu zdrowia naszych pupili. Najlepsze są szerokie profile z krwi i uzupełniające z moczu i dodatkowo z kału. Badania, które określają wiele parametrów są także odpowiednio tańsze.
      Wykonując, np. profil geriatryczny IDXX lub profil rozszerzony IDEXX obejmujący 25 parametrów biochemicznych z morfologią. Lekarz weterynarii otrzymuje, więc informacje o stanie trzustki, nerek i wątroby, a także o stanie układu mięśniowo-ruchowego i metabolizmie zwierzęcia.   
      Dodatkowo w ramach profilu geriatrycznego sprawdzane jest działanie tarczycy – organu, który często niedomaga zwłaszcza u starszych zwierząt pogarszając stan całego organizmu. W tym zestawie zalecane jest uzupełniające badanie moczu.

Czy jakaś grupa zwierząt jest szczególnie narażona na choroby?

      Podobnie jak u ludzi z upływem lat u naszych czworonożnych pupili pojawiają siędolegliwości, które wymagają interwencji lekarskiej. Proces starzenia się zwierzecia przebiega różnie - w zależności od gatunku, rasy i warunków życia.
      U kotów pierwsze objawy starzeniamożna stwierdzić w wieku 7 - 8 lat.
      Psy ras dużych zaczynają się starzeć już w wieku 5 - 6 lat, a psy ras małych od 8 - 9 roku życia.
      Niektóre rasy mają większe skłonności ( również uwarunkowany genetycznie ) do zapadania na określone choroby. Jeśli posiadamyzwierzę rasowe, lekarz weterynerii pomoże nam wybrać odpowiedni zestaw badań uwzględniając potrzeby konkretnej rasy.

Gdzie takie badania mozna wykonać?

      Nie ma co się o to martwić. Każda klinika dla zwierząt zajmuje się takimi badaniami i w wiekszości przypadków korzystają ze specjalistycznych laboratoriuw. Takie rozwiazanie bowiem obniza koszty badań. Jak zwykle duży może wiecej.
      Wiekszość przychodni weterynaryjnych również pośredniczy w wykonaniu badań. Wystarczy pójść do lekarza i poprosić o przeprowadzenie badań profilaktycznych, choćby przy okazji szczepienia przeciw wściekliźnie.
       Wypada mi zatem życzyć państwu powodzenia w opiece nad swoim pupilkiem. Zdrowie naszego pupila daje wewnętrzny spokój i radość a zwierzę daje nam przyjaźń i swoją begraniczną miłość.
Warto więc zadbać o jego zdrowie a tym samym o dłuższe i dobre życie u naszego boku.

niedziela, 24 lutego 2013

Jak sprawdzić czy Twoje zwierzę jest zdrowe?



      Zwierzęta towarzyszą nam przez wiele długich lat. Tak samo jak my z wiekiem przydarzają im się różnego rodzaju schorzenia. Nie wszystkie dolegliwości możemy wyeliminować sami. Niestety większość z nich wymaga interwencji lekarza weterynarii. Kiedy jak i czy w ogóle lekarz weterynarii ma interweniować powiedzieć nam mogą badania laboratoryjne.

Na czym tak naprawdę polega nasza troska o nasze zwierzęta?

       Troszczenie się o nasze zwierzątko to bardzo szeroki problem. Nie ogranicza się ona tylko do karmienia i wyprowadzania na spacer. Troska o swoje zwierzę to również dbałość o regularne sprawdzanie jego stanu zdrowia. Jednym z elementów oceny stanu zdrowia są wyniki badań laboratoryjnych. Musimy przyjąć do naszej świadomości, że rok życia naszego psa czy kota to jak 7 - 10 lat życia człowieka. Dlatego badanie krwi i moczu należy przeprowadzać, co najmniej raz w roku.

W jakie sytuacji należy przeprowadzić badanie laboratoryjne?

Takim największym minimum pobrania krwi do badań to sytuacja, kiedy zwierzę jest chore. O zakresie tych badań musi jednak zdecydować lekarz weterynarii, do którego i tak w wypadku choroby naszego zwierzęcia powinniśmy się udać. Nasze zrozumienie konieczności wykonania takich badań bardzo pomoże lekarzowi w postawieniu właściwej diagnozy, a to z kolei daje większą gwarancję szybkiego powrotu do zdrowia naszego pupila. Zdarza się nierzadko, że właściciel nie zgadza się na takie badania i wówczas leczenie przebiegać musi w ciemno. Właściwie zdiagnozowane zwierzęta są po prostu skuteczniej leczone. To samo dotyczy także kontroli prowadzonej terapii. Dlatego, że lekarz będzie miał szersze spektrum wiedzy o postępach prowadzonej terapii, nasze zwierzątko będzie leczone skuteczniej i szybciej odzyska zdrowie.

A gdy zwierzę wydaje się zdrowe?

Gdy wizualnie i z zachowania wydaje nam się, że zwierzątko nasze jest zdrowe, powinniśmy go zbadać, co najmniej raz w roku. Nasz kot czy pies nie powie nam, co i gdzie go boli, nie poskarży się również na złe samopoczucie. Wiele chorób tak samo jak u ludzi w swojej fazie początkowej nie daje żadnych objawów poza zmianami we krwi, a to możemy zobaczyć jedynie poprzez wykonanie badania krwi. Jeśli nie wykonamy badania to wszelkie zmiany pozostaną nierozpoznane, chociaż właśnie w tym wczesnym momencie terapia byłaby łatwiejsza i dawałaby szanse na całkowite wyleczenie. W wielu przypadkach objawy kliniczne pojawiają się dopiero w poważnie zaawansowanej fazie choroby – a często właśnie wtedy zmiany, jakie dokonała choroba w organizmie są już nie odwracalne, nawet wówczas, gdy choroba zostanie prawidłowo zdiagnozowana i podjęte zostanie właściwe leczenie.
Stąd bardzo ważne jest, aby badania profilaktyczne przeprowadzać okresowo i regularnie.
Dzięki temu lekarz otrzyma odpowiednio wcześnie informacje o wystąpieniu jakichkolwiek zmian, jakie wystąpiły w organizmie naszego pupila.

cdn

piątek, 22 lutego 2013

Jak spowolnić starzenie się psa i przedłużyć życie psa?




Psy zaczynają się starzeć około 5 - 7 roku życia. Jeżeli chcemy, aby nasz pies czuł się młodo i jak najdłużej cieszył się swoją kondycją, to podobnie jak człowiek musi odpowiednio żyć i trzeba dbać o jego zdrowie, aby przedłużyć mu życie i spowolnić starzenie.
Poniżej kilka niezbędnych wskazówek, które powinniśmy wypełniać z naszymi pupilami:
  • Aktywność fizyczna psa. Każdy pies potrzebuje minimum 5 spacerów dziennie, a każdy z nich powinien być zakończony 5 minutowym biegiem. Oczywiście im spacerów jest więcej tym lepszą kondycję ma nasz pies. Podczas spaceru rozwija się układ sercowo-naczyniowy, mięśnie, pracują stawy, zwiększa się wydolność płuc, a także innych narządów. Oczywiście wysiłek fizyczny musi być dopasowany do rasy psa, jego wieku i stanu zdrowia. Tj. pies z chorobą serca czy ze zwyrodnieniem stawów nie będzie sportowcem, co nie oznacza, że może cały dzień leniuchować na kanapie. Wysiłek fizyczny musi także być dopasowany do rasy psa. Np. jamniki nie powinny biegać po schodach, skakać czy stawać na tylnych łapach, ze względu na rasową predyspozycję do wypadnięcia dysków międzykręgowych. W przypadku psów podwórkowych także niezbędny jest minimum 1 spacer dziennie, gdyż często pies spędza cały dzień leżąc przy budzie.

  • Żywienie psa. Pies w starszym wieku potrzebuje mniej energii, ma mniejsze zapotrzebowanie kaloryczne. Spowodowane jest to głównie zmniejszoną aktywnością kaloryczną. Jeżeli pies nie cierpi na żadne poważne choroby (tj. choroby stawów, nerek, wątroby, serca) zwykle wystarczy zmniejszyć ilość podawanej karmy lub przejść na karmę przeznaczoną dla seniorów. Należy utrzymywać prawidłową kondycję psa i nie wolno dopuścić do nadwagi i otyłości. Psi senior powinien otrzymywać 2-3 posiłki dziennie. Jeżeli pomimo starań pies ciągle przybiera na wadze, skontaktuj się z lekarzem weterynarii, w celu wykluczenia choroby lub dobrania odpowiedniej diety.

  • Szczepienie psa. Z wiekiem zmniejsza się odporność organizmu, stąd wzrasta ryzyko zachorowania na choroby zakaźne. Poza obowiązkowym szczepieniem przeciwko wściekliźnie, warto pamiętać o szczepieniu przeciwko chorobom zakaźnym (co 1-2 lata).

  • Badania profilaktyczne psa. Coroczne badanie krwi (morfologia, biochemia), moczu, kontrola jamy ustnej oraz ogólne badanie kliniczne powinno być standardem, jaki zapewniamy naszemu czworonogowi.

  • W przypadku innych problemów związanych ze starzeniem się psa (zaburzenia snu, spadek koncentracji, zaburzenia związane z oddawaniem kału i moczu) warto udać się do lekarza weterynarii, w celu dobrania odpowiednich preparatów leczniczych i witaminowych.

czwartek, 21 lutego 2013

Trująca czekolada



        Czekolada, a szczególnie zawarte w niej kakao zawiera teofilinę oraz teobrominę (metyloksantyny). Człowiek, w przeciwieństwie do zwierząt, łatwo metabolizuje oraz wydala metyloksantyny.

         Proces przemiany metyloksantyn w organiźmie psa zachodzi nawet 10-krotnie wolniej niz u człowieka, dlatego tak często dochodzi do zatruć.

         Zawartość metyloksantyn zależy od rodzaju czekolady.

         Metyloksantyny pobudzają układ nerwowy, powodują przyspieszenie oddechów, przyśpieszenie akcji serca oraz drgawki.
         Pierwsze objawy mogą sie pojawić od 2 do 24 godzin od zjedzenia czekolady czy kakao.
         Objawy:
       - wymioty (mogą być z krwią),
       - biegunka,
       - zwiększone pragnienie,
       - zwiększone oddawanie moczu,
       - drgawki.

ZATRUCIE CZEKOLADĄ MOŻE PROWADZIĆDO ŚMIERCI ZWIERZĘCIA!

        Objawy zależą od ilości zjedzonej czekolady, a także od cech indywidualnych każego zwierzęcia.
        Pierwsze objawy pojawiają się po spozyciu 20mg teobrominy / kg masy ciała.
        Przy dawce 40 mg/kg masy ciała dochodzi do uszkodzenia serca, natomiast 100 mg/kg jest dawką mogącą spowodować śmierć zwierzęcia.

100g tabliczka (mała)
250g tabliczka (normlana)
czekolada mleczna
200 mg
500 mg
czekolada gorzka
460 mg
1150 mg

       Kakao w proszku zawiera nawet do 2600 mg teobrominy/100g.
       Pzeciętna tabliczka czekolady może się okazać śmiertelna dla małego psa (do 5 kg), zjedzenie kostki czekolady może spowodować wystąpienie łagodnych objawów zatrucia u fretki. Jeszcze bardziej niebezpieczne jest przypadkowe zjedzenie przez nasze zwierzęta kakao.

        W trosce o nasze zwierzęta nie podawajmy im produktów zawierających czekoladę czy kakao, a także zabezpieczmy przechowywane przez nas produkty, tak aby zwierzaki nie miały do nich dostępu i nie "poczęstowały" się same!

        W przypadku podejrzenia zatrucia naszego zwierzęcia należy skontaktować się z lek. weterynarii w możliwie jak najkrótszym czasie (nawet gdy jeszcze nie wystąpiły objawy zatrucia)! Najlepsze efekty osiągniemy gdy leczenie rozpoczniemy w ciągu 1-2h od zjedzenia czekolady!

środa, 20 lutego 2013

Obcinanie pazurków




        Obcinanie pazurków jest czynnością bezbolesną, której warto się nauczyć i wykonywać ją samodzielnie w domu. Do tego celu należy zaopatrzyć się w specjalne obcinaczki (nożyczki) do pazurków.


  
 

        Nożyczki powinny być dopasowane do wielkości zwierzęcia. Pierwsze od lewej na zdjęciu nadają się dla gryzoni, królików a także dla tchórzofretek.






        Wszystkie pazurki posiadają wewnątrz żywą tkankę tzw. miazgę twórczą, którą widać doskonale widać u zwierząt z białymi pazurkami. Obcinając pazurki nie wolno obcinać zbyt blisko żywej części pazura, gdyż spowoduje to krwawienie oraz ból.

        Pazurki obcinamy równolegle do podłoża, ok. 2 - 3 mm poniżej żywej (czerwonej) części pazurka.

        U zwierząt z ciemnymi pazurkami można spróbować dopatrzeć się naczynia patrząc pod światło, jednak gdy jest ono nadal niewidoczne musimy obciąć pazurek zdając się na naszą intuicję.

 


        W przypadku, gdy jednak przypadkowo uszkodzimy miazgę należy krwawiące miejsce przemyć jodyną. Zwierzę może przez kilka dni kuleć na zranioną łapkę, jednak nie powinno to spowodować żadnych poważniejszych następstw. Należy jednak skaleczoną łapkę przez kilka kolejnych dni obserwować.

         Pazurki należy regularnie obcinać u świnek morskich, królików i fretek. Pozostałe zwierzęta zwykle ścierają swoje pazurki same, a obcięcie ich może być potrzebne tylko w wyjątkowych sytuacjach.

przednia łapa
tylna łapa
Królik
5
4
Świnka morska
4
3
Fretka
5
5
Mysz
5
5
Szczur
5
5
Koszatniczka
5
5

         Powyższa tabelka zawiera orientacyjne długości pazurków niektórych zwierząt.

wtorek, 19 lutego 2013

Choroba lokomocyjna u psów



        Choroba lokomocyjna to problem pojawiający się nie tylko w populacji ludzi, ale także psów.
        Jeżeli problem ten dotyczy twojego psa, wiesz doskonale jak bardzo jest on uciążliwy. Na szczęście choroba lokomocyjna u psów nie występuje zbyt często, a także może minąć lub zmniejszyć nasilenie wraz z wiekiem psa.

Pierwsze symptomy
  • ziajanie
  • ziewanie
  • ślinienie się, częste przełykanie śliny
  • "puszczanie baniek" ze śliny
  • wymioty
Niektóre psy wymiotują już po kilku kilometrach, inne dopiero podczas dłuższej podróży.

Kilka wskazówek, jak pomóc psu oraz sobie przetrwać podróż.
  • Większość psów lepiej znosi podróż na czczo. Są jednak wyjątki, którym lepiej podróżuje się po lekkim posiłku.
  • Przyzwyczaj psa do samochodu - stres może nasilać mdłości.
  • Planuj postoje, aby umożliwić psu rozprostowanie łap i napicie się wody.
  • Jedź ostrożnie - ostre zakręty czy gwałtowne hamowanie wpływają na samopoczucie wszystkich pasażerów, szczególnie tych o "delikatnym żołądku".
  • Zbyt wysoka temperatura oraz intensywne zapachy mogą utrudnić podróż Twojemu psu.
  • Znajdź odpowiednie miejsce dla psa, często pomaga obserwacja otoczenia przez okno.
  • Skontaktuj się z lekarzem weterynarii w celu farmakologicznego rozwiązania problemu. Na dłuższą podróż można stosować leki, które dodatkowo wyciszą psa i pozwolą mu przespać drogę. Niektórzy lekarze polecają stosowanie ludzkich leków np. aviomarin (koniecznie skonsultuj się przed podaniem ze swoim lekarzem weterynarii w celu dobrania odpowiednie dawki i preparatu).

niedziela, 17 lutego 2013

Kąpiel psa II


Pchły i kąpiel?

      MIT: Gdy pies ma pchły należy go wykąpać w szamponie przeciwpchelnym.

      FAKT: kąpiel (mycie)psa w takim szamponie jest niewystarczające.
      Pchła spędza tylko niewielką część swojego życia na psie, większość czasu siedzi w dywanie, legowisku itd. Stąd usunięcie pcheł z samego psa załatwia tylko część problemu, gdyż nie zabezpiecza psa przed ponownym zapchleniem, ani nie usuwa pcheł ze środowiska.
      Niezbędne jest zastosowanie odpowiednich preparatów wylewanych na skórę zwierzęcia typu spot-on. Po pozbyciu się „pchlego problemu” należy zwierzę koniecznie dodatkowo odrobaczyć środkami przeciwko tasiemcom, które są przenoszone przez pchły.

Rzeka, jezioro, morze – czy to najlepsze miejsce na kąpiel?

      MIT: Pies może kąpać się w dowolnym zbiorniku wodnym – sam pozna czy woda jest do
               tego odpowiednia.

      FAKT: Wiele dostępnych zbiorników wodnych np. rzeki, stawy, jeziora (szczególnie po
               powodzi) nie nadają się do kąpieli ze względów sanitarnych, dotyczy to także
               naszych psów.
      Grozi to zapaleniem skóry, alergiami itd. Gdy nasz pies chętnie kąpie się podczas spacerów należy zwrócić uwagę na profilaktykę psa (szczepienie przeciwko leptospirozie, bakterii bytującej w zbiornikach wodnych), a po każdej kąpieli należy opłukać zwierzę czystą wodą.

Kąpielowe ABC
     - Psa kąpiemy już po ostatnim spacerze, aby uniknąć przeziębienia.
     - Zawsze używamy odpowiednich szamponów przeznaczonych dla psów.
     - Szczenięta kąpiemy dopiero po zakończeniu obowiązkowych szczepień.
     - Staramy się, aby pies zapamiętał kąpiel (mycie)jako przyjemne doświadczenie.
     - Przed kąpielą należy usunąć kołtuny z sierści, aby szampon mógł dostać się do skóry
       zwierzęcia.
     - Dobrze jest wyłożyć wannę (lub brodzik prysznica) matą antypoślizgową lub ręcznikiem,
       które sprawią, że zwierzę będzie pewnie stało na łapach i nie będzie się ślizgać.
     - Zabezpiecz uszy psa, aby nie nalała się do nich woda (np. watą).
     - Używaj ciepłej wody (nie za gorącej!), w upalne dni może ona być chłodna.
     - Szampon można rozrobić sobie w kubeczku z odrobiną ciepłej wody, aby łatwiej się
       pienił.
     - Ściągnij psu obrożę (obroże przeciwpchelne nie powinny być moczone, pozostałe obroże
       mogą zabarwić skórę psa).
     - Uważaj przy myciu pyska, aby nie podrażnić oczu psa.
     - Należy bardzo dokładnie spłukać szampon.
     - Po kąpieli dobrze jest odcisnąć nadmiar wody, a następnie zwierzę dobrze wytrzeć
       ręcznikiem lub suszarką.

sobota, 16 lutego 2013

Kąpiel, mycie psa I



Jak często kąpać psa?

      MIT: Psa kąpiemy jak najrzadziej. Często kąpiele (mycie) są dla niego szkodliwe.

      FAKT: Psia sierść oraz skóra wymagają regularnej pielęgnacji, która bez kąpieli jest
               niemożliwa do wykonania.
      Korzystając z odpowiednich szamponów nie niszczymy sierści naszego psa, ani też nie podrażniamy skóry, kąpiele (mycie) są niezbędne dla prawidłowej pielęgnacji skóry naszego zwierzęcia.
      W przypadku niektórych ras psów jak na przykład Yorkshire terrier (są to psy nie posiadające podszerstka, jedynie długi włos okrywowy) kąpiele (mycie) powinny odbywać się częściej niż w przypadku innych psów tj. kiedy włosy psa są już widocznie przetłuszczone (zwykle co 7-14 dni).
      Inne rasy kąpiemy zależnie od naszych i ich upodobań (np. psa mieszkającego na dworze kąpiemy dwa razy w roku, tylko gdy temperatura na dworze jest wystarczająco wysoka!), natomiast psa mieszkającego w naszym domu (który z upodobaniem wskakuje na kanapy czy do łóżka) można kąpać częściej, stosując odpowiednie preparaty, nawet raz w miesiącu.
      Jeśli kąpiel (mycie) nie będzie stresująca, a pies będzie odpowiednio nagrodzony to kąpiele (mycie) staną się dla niego rutyną i nie będzie zbytnio protestować.
      W wyjątkowych sytuacjach lekarz weterynarii może zalecić częstsze kąpiele (mycie) w preparatach leczniczych.
      Po każdym spacerze należy przetrzeć skórę psa wilgotną szmatką aby zetrzeć kurz, pyłki roślin, wypadającą sierść.
      Psa należy wykąpać po każdym poważnym ubrudzeniu się. Czasem wystarczy tylko przetrzeć sierść wilgotną szmatką po spacerze i umyć łapy, czasem natomiast niezbędna jest gruntowna kąpiel.

Czym myć psa?

      MIT: Najlepiej szamponem dla dzieci lub szarym mydłem.

      FAKT: Ph skóry psa jest odmienne od ludzkiej skóry, stąd nawet najlepszy szampon
               przygotowany dla dzieci czy ludzi dorosłych nie jest odpowiedni do pielęgnacji
               psa.
      Nieodpowiedni szampon może spowodować podrażnienia skóry, wypadanie sierści, nadmierne łuszczenie się naskórka, łojotok, silny świąd czy reakcje alergiczne.
      W handlu dostępne są specjalistyczne szampony dostosowane zarówno dla konkretnych grup wiekowych (szczenięta, psy dorosłe), raz czy rodzajów sierści.
      Dla psów z dłuższą sierścią polecam szczególnie szampony z olejkiem norkowym, które ułatwiają rozczesywanie sierści oraz zapobiegają przesuszaniu włosa.
      W ostateczności pies może być wykąpany w szarym mydle.

cdn.

piątek, 15 lutego 2013

Dlaczego psy jedzą trawę?




        Zjadanie trawy jest zjawiskiem często obserwowanym przez właścicieli psów oraz kotów.
        Do tej pory powszechne były dwie opinie, które miały tłumaczyć, dlaczego pies/kot je trawę:
          - zwierzę źle się czuje i chce zwymiotować,
          - zwierzę ma niedobory żywieniowe.

        Jednak najwłaściwsza wydaje się teoria, mówiąca, iż zjadanie trawy jest zachowaniem odziedziczonym po przodkach. 

        Zjadanie trawy (oraz innych roślin) jest zjawiskiem powszechnym, nie jest objawem choroby, występuje u zwierząt o prawidłowo zbilansowanej diecie. Dziko żyjące zwierzęta zjadają duże ilości roślin, aby pozbyć się z przewodu pokarmowego pasożytów (gł. nicieni).
        Całe fragmenty roślin owijają się wokół pasożytów ułatwiając ich wydalenie z organizmu oraz przyśpieszają pracę jelit.

         Zjawisko to często spotykane jest u kotów, które chcąc oczyścic przewód pokarmowych z sierści (połykanej podczas czyszczenia futerka) obgryzają trawę lub dostępne dla nich rośliny.
         Posiadając kota w domu dobrze jest posiać mu specjalną kocią trawę, dostępną z sklepach zoologicznych. Da to kotu możliwość wyrażania swoich zachować behawioralnych oraz uratuje nasze domowe kwiaty przed obgryzaniem.
         Zjawisko to jest nasilone bardziej u młodych zwierząt.

Zjadanie trawy może być także objawem nudy.

         Zatem zjadanie trawy nie jest niebezpieczne, nie należy go zabraniać. Jedyne, o czym należy pamiętać to to, aby zwierzęta, mające tendencję do zjadania trawy i innych roślin wyprowadzać na czyste trawniki, nieopryskane środkami chemicznymi oraz aby zwierzęta nie jadły roślin trujących.

czwartek, 14 lutego 2013

Toksoplazmoza



 (Toxoplazmoza) – kot winny czy niewinny?


Toksoplazmoza jest to choroba pasożytnicza ludzi i zwierząt powodowana przez pierwotniaka Toxoplasma gondii. Pierwsze zarażenie pierwotniakiem jest groźne dla kobiet w ciąży.
W czasie ciąży warto zrobić badanie krwi, aby sprawdzić czy jesteśmy jeszcze narażeni na zakażenie pierwotniakiem.

Koty są żywicielami ostatecznymi pierwotniaka. Wydalają z kałem oocysty, które są źródłem zakażenia dla człowieka, innych ssaków i ptaków.



Jak zaraża się człowiek?
Najczęściej do zarażenia dochodzi po spożyciu niemytych warzyw i owoców oraz po zjedzeniu niedogotowanego mięsa (wieprzowiny, baraniny). Źródłem zarażenia może być także kot przy braku zachowania podstawowych zasad higieny, szczególnie podczas sprzątania kociej kuwety. Sama obecność kota nie oznacza ryzyka zakażenia toksoplazmozą. Niebezpieczny jest tylko kał zakażonego toksoplazmozą kota (stąd dla zwiększenia bezpieczeństwa kobiety, które nie badały siebie, ani swojego kota w kierunku toksoplazmozy powinny unikać sprzątania kociej kuwety lub robić to w rękawiczkach)
Toxoplazmoza może być także wrodzona (wówczas wiąże się z dużym ryzykiem).

Czy każdy kot może być źródłem toksoplazmozy?
Nie. Szczególnie narażone są koty wychodzące, polujące na gryzonie (często nosicielami toxoplazmozy są szczury).
Kot sieje oocysty tylko przy pierwszym i drugim zarażeniu. Przy kolejnych pomimo iż jest nosicielem nie wydala już oocyst z kałem.

Jak sprawdzić czy nasz kot jest nosicielem?
W tym celu należy udać się do weterynarza i zbadać kał kota pod kątem obecności pasożyta.

Co zrobić gdy nasz kot jest nosicielem?
Jeżeli nasz kot jest nosicielem toksoplazmozy należy poddać go leczeniu. Nigdy nie można wyrzucać kału kota do kanalizacji!

Jak uniknąć zarażenia naszego koga toksoplazmozą?
Bezpieczny jest kot, który nie poluje na gryzonie oraz nie wychodzi z domu. Kota nie można karmić nieprzetworzoną wieprzowiną i baraniną, Mięso drobiowe (nawet surowe) jest zawsze bezpieczne.

Czy pies może być źródłem toxoplazmozy?
Nie. Psy nigdy nie są zagrożeniem!

Mam nadzieję, iż po przeczytaniu tego artykułu osoby planujące powiększenie rodziny oraz kobiety w ciąży nie pozbędą się kota z domu z nieuzasadnionych powodów.

środa, 13 lutego 2013

Pies i zima.



Psie łapy zimą - sól

      Zima to trudny okres także dla czworonogów mieszkających w mieście. Zwykły spacer może okazać się nie lada wyczynem dla psich łap.
      Opuszki łap są narażone na nieustanny kontakt z podłożem, a zimą dochodzi do nagromadzenia się sytuacji wpływających niekorzystnie na psie łapy, mianowicie:
  • sól - zimą chodniki posypywane są solą i chlorkiem wapnia. Obie substancje mają właściwości silnie drażniące i mogą powodować powstawanie ran i pękanie opuszek
  • duża różnica temperatur także niekorzystnie wpływa na stan psich łap,
  • lód - może być przyczyną powstawania zarówno niewielkich ran, jak i sporych urazów, kończących się krwawieniem i kulawizną

    Zatem jak dobrze dbać u psie łapy zimą?
        Przed spacerem należy opuszki dobrze natłuścić np. wazeliną lub specjalnymi preparatami przygotowanymi dla zwierząt.
       Po spacerze łapy należy dobrze opłukać z soli czy piasku, a następnie wytrzeć do sucha. Umycie łap zapobiega także zlizaniu przez psa sporej ilości soli (pamiętajmy, że sól dla zwierząt jest trująca).
      W przypadku psów długowłosych należy jeszcze dodatkowo krótko wystrzyc sierść między opuszkami, aby uniemożliwić tworzenie się w tych miejscach lodowych kul.
      Należy także w miarę możliwości omijać miejsca posypane solą lub piaskiem, a na miejsca spacerowe wybierać świeży śnieg.

      Ostatecznym rozwiązaniem jest zaopatrzenie się w specjalne buty dla psów oraz przekonanie naszego psa do chodzenia w nich. Co zapewne łatwym nie będzie.

poniedziałek, 11 lutego 2013

Kamień nazębny



        Kamień nazębny jest to zmineralizowana (zwapniała) płytka nazębna. Płytka nazębna zaczyna się tworzyć natychmiast po ostatnim czyszczeniu zębów.
        Składa się ona z substancji zawartych w ślinie, bakterii, produktów ich przemiany materii, złuszczonych komórek nabłonka, leukocytów oraz minerałów.
        Odkładający się kamień nazębny jest przyczyną:
     - zapalenia dziąseł,
     - nieprzyjemnego zapachu z jamy ustnej,
     - braku apetytu,
     - bólu, szczególnie podczas jedzenia,
     - wypadania zębów,
     - innych stanów zapalnych w obrębie całego organizmu.

       Jeśli na zębach osadzi się kamień można go usunąć jedynie mechanicznie (np. ultradźwiękami) w gabinecie weterynaryjnym.
       Już w kilka godzin po usunięciu kamienia nazębnego przez lekarza weterynarii ten zaczyna odkładać się na nowo. Dlatego jest niezbędna profilaktyka.

Profilaktyka:
       Mycie zębów - do tej czynności należy zwierzę przyzwyczajać stopniowo. Najlepiej zacząć pracować już z młodym zwierzęciem. Początkowo pocieramy tylko palcem po zębach zwierzęcia. Każdą próbę nagradzamy - zwierzę ma tą czynność kojarzyć z przyjemnością.
       Następnie należy zaopatrzyć się w szczoteczkę (specjalną dostępną w sklepach zoologicznych lub kupioną w aptece szczoteczkę dla dzieci - musi być miękka). Jeśli ten etap nauki już naszemu czworonogowi nie przeszkadza czas zaopatrzyć się w pastę.
       Należy stosować tylko pasty przeznaczone dla zwierząt (nie trzeba ich spłukiwać, nie zawierają fluoru, zwykle mają przyjemny dla zwierząt smak, dodatkowo mogą posiadać enzymy, ułatwiające usuwanie płytki bakteryjnej).
       Istnieją również specjalne pasty enzymatyczne, które wystarczy nałożyć na zęby bez potrzeby mycia szczoteczką.
        Kolejną alternatywą jest dodanie specjalnego płynu do higieny jamy ustnej do wody (np. VET AQUADENT firmy Virbac).
        Dla psów i kotów dostępne są także specjalistyczne karmy zapobiegające powstawaniu płytki nazębnej oraz różnego rodzaju smakołyki.

niedziela, 10 lutego 2013

Alergia u psa i kota



        Alergia to nieodpowiednia, nadmierna i szkodliwa reakcja układu odpornościowego organizmu na substancje, które zwykle nie są dla tego organizmu szkodliwe.
        Alergia występuje nie tylko u ludzi, ale także u zwierząt, głównie psów, a także kotów czy fretek.

        Istnieją rasy psów z genetyczną predyspozycją do alergii m.in. owczarek niemiecki, owczarki collie, spaniel, labrador, shar-pei, jamnik, dalmatyńczyk, bokser.
        W przypadku zwierząt równie często możemy mówić o alergii pokarmowej (nietolerancji pokarmowej) jak i skórnej.
        Najczęściej spotykamy się z alergią pokarmową, alergią na leki i substancje chemiczne, alergią na pchły i inne insekty (pchły, kleszcze, komary), alergią kontaktową, alergia na słońce (rasy z białą sierścią) oraz atopią.

Pies/kot pokazuje objawy alergii po przekroczeniu tzw. progu świądu.



Nagromadzenie się kilku przyczyn:
      - czynniki alergiczne,
      - pokarm,
      - pyłki,
      - pchły i inne pasożyty,
      - bakterie,
      - czynniki nie alergiczne,
      - inne choroby,
      - sytuacje stresowe,
      - nieodpowiednia higiena,
      - sucha skóra
powoduje przekroczenie zdolności adaptacyjnych (przystosowawczych) organizmu i wystąpienie objawów.

Najczęściej alergia zaczyna się w przedziale wiekowym 6 miesięcy – 3 lata.

Najczęstsze objawy:
      - świąd,
      - zmiany skórne,
      - w przypadku alergii pokarmowej – biegunka.


Co zrobić gdy nasz pies lub kot jest alergikiem?

       należy unikać alergenu poprzez:
     - regularne stosowanie preparatów przeciwko pchłom - ślina pcheł jest jednym z silniejszych alergenów (wystarczy, że pies lub kot zostanie ugryziony przez jedną pchłę aby doszło do przekroczenia progu świądu i wystąpienia objawów alergii),
     - zmiana diety – w handlu dostępne są liczne diety komercyjne dla psów i kotów z alergią (najważniejsze w żywieniu psa z alergią jest ścisłe przestrzeganie diety, efekty są dopiero po ok 4 tygodniach stosowania diety), najlepiej jest ustalić prawidłową dietę z lekarzem weterynarii.
      Inną możliwością jest podanie zwierzęciu pokarmu, z którym do tej pory nie miał styczności - przykładowo jeśli nasz pies do tej pory jadł karmę opartą na drobiu i ryżu należy spróbować zmienić dietę na zawierającą inny rodzaj mięsa np. wołowina, jagnięcina czy królik oraz inne źródło węglowodanów np. makaron.
        leczenie objawowe (preparaty sterydowe, środki działające miejscowo np. kąpiele w specjalnych szamponach, leczenie wtórnych infekcji) w sytuacjach skrajnych można przeprowadzić odczulanie.
      Jeśli nasze pies/kot ma alergię należy pamiętać iż jest to choroba o złożonych przyczynach, która powinna być leczona przez całe życie zwierzęcia.






sobota, 9 lutego 2013

Uwaga na zwierzęta na drodze!

Napisane przez 
wypadek 
      Zaczyna się zima, a w związku z tym słabsza widoczność na drodze oraz często bardzo śliską nawierzchnia. W okresie kiedy na dworze co raz szybciej robi się ciemno szczególnie musimy uważać na wszelkie zwierzęta, które mogą nam wtargnąć nagle na drogę. Niestety nie ma się co łudzić.
Zderzenie samochodu z wystraszonym zwierzakiem może być nieszczęściem nie tylko dla niego, ale także dla naszego samochodu. O ile w razie zderzenie z psem nie uszkodzimy specjalnie maski o tyle w przypadku sarny, czy dzika możemy zapomnieć o małym wgnieceniu.
          Zderzenie ze zwierzyną dzieli się na pośrednie i bezpośrednie. Możemy stratować zwierze lub uderzyć w stojąca nieopodal przeszkodę w celu ominięcia zwierzaka.
Prawo mówi dokładnie o tym, że za każde szkody powstałe w wyniku naszego zwierzęcia płacimy my. Zatem jeśli kierowca uderzy w jakąś przeszkodę bo próbuje ominąć naszego psa to my pokryjemy koszty naprawy samochodu właściciela. 
      Wyjątkiem jest oczywiście sytuacja, kiedy kierujący pojazdem nie przestrzegał podstawowych przepisów prawa drogowego lub kierował pojazd pod wpływem alkoholu.
          Zawsze pomocni przy ustaleniu wszystkich zdarzeń są świadkowie. Warto zatem od samego początku potwierdzić zeznania kilku osób. Świadkiem w tej sytuacji mogą być także osoby z najbliższej rodziny.
Jeżeli do zdarzenia doszło w małej miejscowości lub na osiedlu to nie powinniśmy mieć większego problemu z ustaleniem do kogo należy zwierze. W innym wypadku może to być nieco trudniejsze. Nie mówiąc już o dzikiej zwierzynie wybiegającej z lasu.
        Zawsze po zajściu takiego wydarzenia powinniśmy pamiętać o pisemnym oświadczeniu. Możemy je spisać sami albo po wezwaniu policji razem z funkcjonariuszami. Z oświadczeniem, świadkami oraz po ustaleniu kto jest właścicielem nie powinniśmy mieć żadnego problemu z wypłatą ubezpieczenia.
        Do wykupienia polisy OC w razie wypadków, z udziałem zwierząt zobowiązani są właściciele gospodarstw rolnych.
          Według policyjnych danych,  0,5 procenta wszystkich wypadków drogowych to zdarzenia z udziałem zwierząt. Bądźmy zatem czujni na drodze i zachowajmy odpowiednią prędkość zwłaszcza w okolicach miejsc, gdzie znajdują się ostrzegawcze znaki.
  

Źródło: Uwaga na zwierzęta na drodze! - Natalia123

piątek, 8 lutego 2013

Klatka dla szynszyli


Napisane przez  
Gryzonie stanowią dużą grupę zwierząt domowych. Bardzo chętnie trzymamy w domu chomiki, myszki czy króliki miniaturki. Coraz częściej w mieszkaniach pojawiają się również dawniej prawie nie znane szynszyle.

Decydując się na nowego domownika, którym będzie gryzoń trzeba bardzo dobrze się zastanowić. Przede wszystkim tak jak każde zwierzę tak samo chomik, królik czy szynszyla potrzebują właściwej opieki i pielęgnacji. Z posiadaniem zwierzęcia wiąże się również odpowiedzialność za nie. Mimo to jednak zwierzę w domu to wspaniały nauczyciel. Wprawdzie najczęściej uważamy, że najlepszym przyjacielem człowieka jest pies, ale warto wiedzieć, że myszce czy chomikowi też niedaleko do tego. Jeśli jednak chcemy, aby w naszym domu pojawił się zwierzak, trzeba się do tego bardzo dobrze przygotować.

Na początek należy zadbać o to, by miał gdzie mieszkać. W przypadku chomików i myszek może to być specjalne akwarium albo klatka. Większe gryzonie potrzebują klatek z wyraźnym przeznaczeniem dla wybranego gatunku. Tak więc dla szynszyli najlepsza jest klatka dla szynszyli, dla królika taka przeznaczona dla królików. Przed zakupem warto również przemyśleć dokładnie czy zamierzamy hodować jedno zwierzątko czy może większą ilość, ponieważ od tego uzależniona jest wielkość klatki.

Kiedy mamy już zakupioną klatkę dla pupila warto poszukać odpowiedniego wyposażenia. Przede wszystkim niezależnie czy będzie to klatka dla szynszyli, chomika czy królika musi być wyposażona w poidełko – czyli pojemnik do podawania wody oraz paśnik albo inne naczynie do podawania pokarmu. Dodatkowymi sprzętami, które powinny znaleźć się w klatce dla gryzonia jest domek, w którym zwierzę może odpocząć oraz przyrządy poprawiające jego sprawność takie jak karuzele, tunele, tory przeszkód itp.

Warto także pamiętać, że klatka dla szynszyli, królika czy innego zwierzaka wymaga również odpowiedniej wyściółki. Najczęściej jest to siano lub specjalnie przygotowane do tego celu trociny, które można zakupić w sklepie zoologicznym.

 Źródło: Klatka dla szynszyli - wolfik

czwartek, 7 lutego 2013

Klatka dla chomików

Klatka dla chomików

Napisane przez  w poniedziałek, 29 Październik 2012  
Często zastanawiamy się nad kupnem jakiegoś zwierzaka, którego moglibyśmy obdarzyć miłością. Wielu z nas decyduje się na chomika, gdyż jego wyjątkowe cechy psychiczne powodują, że pokochamy go natychmiast.
Również małe koszty utrzymania i wyżywienia chomika sprawiają, że chętnie je kupujemy. Chomiki to zwierzęta kochające wolność. Nic dziwnego, że zrobią wszystko, by zakosztować swobody. Aby nasz chomik nie poczuł się zbyt swobodnie musimy nauczyć go do przebywania w swoim mieszkanku. Jest nim niewątpliwie klatka. Jak powinna wyglądać klatka dla chomików? Powinna spełniać kilka podstawowych warunków, dzięki którym nasz chomik będzie szczęśliwy i zdrowy.
Temperatura w mieszkaniu, w którym znajduje się klatka dla chomika, nie powinna przekraczać 22 °C . W niższej temperaturze nasz chomik może być przechłodzony, w większej zaś – przegrzany. Wilgotność w mieszkaniu nie powinna przekraczać 50%. Z uwagi na fakt, że chomiki są mało odporne na przeciąg, ich klatka powinna być umieszczona na podwyższeniu. Pod żadnym pozorem nie stawiajmy klatki blisko grzejnika lub w miejscu silnie nasłonecznionym, gdyż chomiki źle tolerują takie warunki. Nie wolna stawiać klatki w pokoju, w którym znajduje się telewizor lub radio. Najlepiej, by stała w miejscu, gdzie nie ma tego typu odbiorników.
Miłośnicy chomików wiedzą doskonale, że zwierzęta te większość swego życia spędzają w klatce. Mając to na uwadze, warto zadbać o to, by nasz zwierzaczek miał wygodną i odpowiednio dużą klatkę. Mało zorientowanym w temacie, przyszłym właścicielom chomików, warto zaznaczyć, że chomika możemy trzymać nie tylko w klatce. Możemy zdecydować się również na akwarium lub terrarium. Najpopularniejszym wariantem jest jednak klatka dla chomika, na którą decyduje się większość miłośników tych zwierząt. Zastanawiając się nad kupnem odpowiedniej klatki, nie warto rozważać kupna tej plastikowej wersji, gdyż jest ona mało odporna na przeciągi panujące w mieszkaniu. Mieszkanko dla chomika powinno mieć wymiary podstawy około 60×40 cm, zaś wysokość jej nie powinna być większa niż 50 cm.

 Źródło: Klatka dla chomików - wolfik75

środa, 6 lutego 2013

Zabawa z chomikiem

Zabawa z chomikiem

Autorem artykułu jest Marta Krysiak

Chomik to malutkie stworzonko, które siedząc w klatce całe dnie, nudzi się potwornie. Są w sprzedaży różne akcesoria do jego lokum, które urozmaiciłyby mu jakoś czas.
Takimi zabawkami mogą być różnego rodzaju kołowrotki, rurki, pudełeczka za pomocą których nasz chomik zajmie sobie sporą część czasu. Jednak nie tylko za pomocą tych akcesoriów możemy urozmaicić naszemu chomiczkowi czas. Możemy sami się z nim pobawić. Można np. pozwolić mu wspinać się po naszych rękach, przekładając jedną dłoń przez drugą. To bardzo dobre ćwiczenie dla chomiczka, zwłaszcza jeśli ma małą klatkę. Poza tym dzięki temu ćwiczeniu przyzwyczai się do naszego zapachu.

Dobrą zabawką dla naszego chomika będzie labirynt, który możemy zrobić sami. Pierwsze przejście przez niego na pewno będzie wymagało naszej pomocy, ale z czasem na pewno sam sobie da radę.

Chomiki lubią przytulanie, więc nie oszczędzajmy im tego. Jednak należy pamiętać, aby nie robić tego zbyt mocno, bo można zrobić mu krzywdę.
Za pomocą gałązek w klatce chomika dostarczamy mu nie tylko rozrywki, ale także zapewniamy miejsce do ścierania pazurków i stale rosnących siekaczy. Należy jednak pamiętać, aby nie były to byle jakie gałązki. Muszą pochodzić ze sprawdzonego źródła, najlepiej z naszego ogródka.
Do podania chomikowi nadają się gałązki: jabłoni, gruszy, wierzby, leszczyny, porzeczki, maliny, głogu, buka, lipy, dębu, jeżyny. Gałązki można podawać świeże albo suszone. Aby ususzyć gałązki, zostawiamy je na dłużej np. na parapecie. W momencie podania ich naszemu chomikowi powinny być koniecznie suche. Nie powinny być zbierane z ziemi, gdyż mogły już ulec rozkladowi, a to może spowodować chorobę naszego chomika.
---

TwojaFauna.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

wtorek, 5 lutego 2013


Kosmetyki dla psów

Napisane przez  
Każdy pies wymaga odpowiedniej pielęgnacji, a tym bardziej ten szorstkowłosy. Dla psów szorstkowłosych potrzebujemy odpowiednich kosmetyków. Dobrze będzie jeśli zdecydujemy się na te profesjonalne kosmetyki dla psów, które są droższe ale skuteczniejsze.
Mając psa szorstkowłosego na pewno będziemy musieli go trymować. Trymowanie takie polega na usunięciu martwego włosa za pomocą specjalnego nożyka zwanego trymerem. Dzięki trymowaniu kolor sierści naszego pupila nie będzie zmatowiony. Poza trymowaniem warto zadbać o szampony koloryzujące zawierające naturalne składniki, dzięki którym sierść nie będzie utleniona a skóra bez podrażnień.
Takie kosmetyki dla psów często zawierają związki srebra, dlatego pozwalają zachować naturalny kolor sierści. Warto zainwestować w posiadanie takich kosmetyków. Psy szorstkowłose powinny posiadać dobry szampon, który ułatwi rozczesywanie ich bujnej sierści. Szampony takie mają właściwości pielęgnacyjne i odżywcze, dzięki którym nasz pies będzie cieszył się miękką i jedwabiście gładką sierścią. Te profesjonalne kosmetyki dla psów, takie jak na przykład szampony, często zawierają w swoim składzie różnego rodzaju olejki, dzięki którym skóra i sierść czworonoga nie są podrażnione. Warto także zadbać o szampony do kąpieli dla psów długowłosych, które skutecznie usuwają wszelkie zabrudzenia ze skóry jak i bujnej czupryny naszego psa.
Jeśli nasz pies ma skłonności do podrażnień, należy mu kupić szampon do kąpieli, który zawiera substancje nawilżające i natłuszczające. Substancje takie zapobiegną nadmiernemu wysuszaniu wrażliwej skóry zwierzaka. Zanim udamy się po kosmetyki dla swego pupila warto poinformować się, jakie kosmetyki są mu na pewno potrzebne. Źle dobranymi kosmetykami możemy również zaszkodzić psu, dlatego odpowiednia wiedza na temat rasy, chorób i skłonności do podrażnień, jest jak najbardziej wskazana.

poniedziałek, 4 lutego 2013

Witaminy dla psa

Napisane przez 
Miłośnikom psów nie trzeba udowadniać, że człowieka i psa łączy jedyny w swoim rodzaju związek. Aby nasz pupil darzył nas bezgraniczną miłością, nie wystarczy dać mu jeść. Warto zadbać również o odpowiednie witaminy dla psa. W każdym dobrze zaopatrzonym sklepie zoologicznym znajdziemy wiele specyfików witaminowych dla naszego czworonoga.
Jeśli mamy problem z tym, jakie witaminy dla psa kupić, warto poradzić się w tej kwestii weterynarza, który po uprzednim zbadaniu naszego pupila, zasugeruje odpowiednią mieszanką witamin. Bardzo popularne stają się mieszanki składające się z kilku witamin. Taka kompozycja potrafi zadbać o dostarczeniu zwierzakowi tego, co najważniejsze do prawidłowego rozwoju i zachowania zdrowia. Wielkim zainteresowaniem cieszą się, dostępne na rynku, gotowe mieszanki witaminowe, w skład których wchodzą witamina A, witamina D3, fosforan wapnia. Taka mieszanka skierowana jest przede wszystkim do samic ciężarnych i karmiących, jak również dla szczeniąt w okresie intensywnego wzrostu. Ta wyjątkowa kompozycja składników witaminowych dostarczy naszemu psu odpowiednie dawki wapnia i fosforu oraz niezbędnych pierwiastków, które wchodzą w skład kośćca, a więc witaminę A.
Wielu właścicieli psów nabywa dla swych piesków różnego rodzaju probiotyki, które zapobiegają chorobom przewodu pokarmowego dzięki swej naturalnej osłonie. Pies, który pije takie probiotyki łatwiej przyswaja pokarm, a jego kondycja jest w jak najlepszym stanie. Zaleca się podawanie psu probiotyków, jeśli zauważymy u niego rany lub otarcia. Taki specyfik ułatwia gojenie wszelkich niedoskonałości skórnych, likwiduje stany grzybicze oraz zapobiega stanom zapalnym.
Jeśli więc zależy nam, by nasz czworonóg cieszył się dobrą kondycją i nie cierpiał z powodu stanów zapalnych i grzybiczych, podawajmy mu probiotyk, który dzięki zawartości mieszanki mikroorganizmów, zadba o naszego psa. Kupimy go w każdym sklepie zoologicznym lub w gabinetach weterynaryjnych.

Źródło: Witaminy dla psa - wolfik