FIV - czyli koci AIDS

Zespół nabytego niedoboru immunologicznego (zakażenie wirusem FIV)

        Nazywany bywa również kocim AIDS. Występuje nieco rzadziej niż wirus białaczki, ale tak jak ona, jest jedną z najbardziej niebezpiecznych chorób.

         Wirus FIV nie jest bezpośrednia przyczyną śmierci kota, powoduje jedynie że organizm staje się zupełnie bezbronny wobec wszelkiego rodzaju zakażeń.

         Wirus ten nie stanowi zagrożenia dla ludzi czy innych zwierząt. Nie ma do tej pory skutecznego leku na tą chorobę.

W jaki sposób dochodzi do zarażenia?

         Najwięcej wirusa znajduje się w ślinie, a 99% przypadków zarażenia następuje przez pogryzienie.

         Bardzo rzadko do zarażenia kociąt dochodzi w łonie matki, lub zaraz po porodzie, podczas przegryzania pępowiny czy dalszej pielęgnacji kociąt przez chorą kotkę.

         Tak jak FeLV, wirus ten jest bardzo wrażliwy na różne czynniki środowiska a zakażenie jest możliwe jedynie przez bezpośredni kontakt.

Objawy

          Objawy być może zaobserwujemy dopiero po kilku latach od zarażenia zwierzęcia.

          Choroba ma trzy stadia:

     1. stadium początkowe – bezpośrednio po wniknięciu wirusa do organizmu kota. Trwa 1-2 dni, kiedy kot może stać się ospały, będzie miał lekką gorączkę, być może powiększone węzły chłonne lub biegunkę. Często właściciel nawet tego nie zauważa.

     2. stadium latentne – kiedy nie ma żadnych objawów choroby, zwierzę jednak już zaraża inne koty. W tym czasie wirus stopniowo niszczy system odpornościowy kota, a po 5-7 latach od zakażenia dochodzi do ostatniego etapu choroby.

     3. stadium terminalne (końcowe) – układ immunologiczny kota przestaje funkcjonować i groźne stają się dla niego nawet te zarazki, z którymi zdrowy organizm bez trudu sobie radzi. Dochodzi do licznych zakażeń i infekcji, często pojawiają się nowotwory, aż wreszcie wyniszczone zwierzę umiera lub zostaje uśpione.

Zapobieganie

          Zapobieganie polega niestety jedynie na izolowaniu chorych zwierząt lub ograniczenie kontaktu zdrowych kotów z innymi kotami.

          Leczyć można tylko objawy choroby, czyli wszystkie nawracające dolegliwości, co na krótki czas poprawi samopoczucie zwierzęcia.

Ważne

         Przede wszystkim pamiętajmy, że jeśli nasz kot dziwnie się zachowuje i widać że coś z nim jest nie tak, należy natychmiast zasięgnąć porady lekarza!

         Powyższe informacje o chorobach, na które zapadają koty podaję jedynie w celu ogólnego zorientowania się z czym możemy się zetknąć i na co należy zwrócić uwagę obserwując zwierzę.

         Nie jest to ani pełna lista, ani nie służy diagnozowaniu, a już na pewno nie uprawnia do leczenia kota na własną rękę.

         Z zauważonymi objawami należy zgłosić się do lekarza weterynarii.