Chory
szczur to rzadkość a jeśli już tak się dzieje, wynika to głównie z zaniedbań
higienicznych i żywieniowych właściciela. Jak sprawdzić, czy szczur jest chory?
Kiedy udać się z nim do weterynarza? Jak go leczyć i jak karmić podczas
rekonwalescencji? Kompletny poradnik o leczeniu chorych szczurów.
Chory szczur wymaga na ogół pomocy
weterynarza. W nagłych przypadkach możesz mu jednak pomóc domowymi lekami.
Jak poznać chorego szczura?
Amatorom hodującym szczury znacznie łatwiej rozpoznać
zdrowego szczura niż chorego. Głównie wynika to z faktu, że choroba może
występować w różnym stadium - ostrym, przewlekłym lub utajonym. O ile ostrego
przebiegu choroby raczej nie da się przeoczyć, w dwóch ostatnich przypadkach
dość trudno jest stwierdzić, czy szczurowi rzeczywiście coś dolega. Najbardziej
rzucającymi się w oczy objawami stanu chorobowego u szczurów jest:
·
brak apetytu;
·
apatia, osowiałość;
·
mętne oczy;
·
matowa, zmierzwiona
sierść lub przerzedzenia, wyłysienia;
·
wszelkie zmiany skórne
- zaczerwienienia, łuszczenie, egzemy, liszaje;
·
ciągłe drapanie się,
gryzienie lub lizanie;
·
wyciek z nosa, uszu
lub dróg rodnych;
·
rzadki stolec lub
trudności z wypróżnianiem się;
·
ciężki oddech; szmery
w klatce piersiowej;
·
brzydki zapach
sierści;
·
zmiany w okolicach
narządów płciowych;
·
utrata masy ciała;
·
problemy z uzębieniem
i dziąsłami;
·
zwolnione ruchy,
problemy z chodzeniem;
·
zaciskanie kończyn,
napinanie mięśni, zwinięcie w kłębek, wrażenie, jakby zwierzę kurczyło się z
bólu;
·
pisk przy lekkim
ucisku;
·
częste potrząsanie
głową, drapanie uszu, przechylenie głowy;
·
drgawki, niedowład
kończyn, nietrzymanie moczu.
Powyższe objawy powinny być sygnałem do bacznego
przyjrzenia się szczurowi i szukania pomocy u lekarza weterynarii, najlepiej
specjalizującego się w leczeniu gryzoni. W lżejszych przypadkach możemy pomóc
szczurowi leczeniem domowymi sposobami, lecz jeśli jego stan nie
poprawia się w ciągu dwóch dni, koniecznie należy zgłosić się po fachową pomoc.
Najczęstsze choroby szczurów
Ze względu na rodzaj czynnika wywołującego choroby u
szczurów, można podzielić je na kilka grup:
choroby pasożytnicze -
wywoływane przez tasiemce, nicienie, owsiki, świerzbowce, pchły, roztocza. Do
zarażenia tasiemcem dochodzi przez połknięcie fragmentów tasiemca zawierających
jaja lub żywiciela pośredniego, np. pchły lub larwy mączniaków. Tasiemiec
umiejscawia się w jelicie cienkim i przewodach żółciowych lub w formie larwnej
- często w wątrobie lub krezce. Z nicieni najgroźniejszy dla szczurów jest
włosień kręty, który przebija się do tkanki mięśniowej i ścian narządów
wewnętrznych (co jest bardzo bolesne), powodując zaburzenia jelitowe i ruchowe,
w zaawansowanym stadium także problemy z połykaniem i żucie. Groźnym pasożytem
żerującym na zewnątrz ciała szczura jest świerzbowiec. Żeruje w warstwie
naskórka, powodując łuszczenieskóry, intensywny świąd, wypadanie sierści i
ogóle osłabienie organizmu.
choroby grzybicze - dotyczą
zarówno skóry jak i narządów wewnętrznych. W postaci skórnej powodują miejscowe
łysienie i łuszczenie naskórka. O wiele trudniejsze do rozpoznania są grzybice
narządów wewnętrznych. Często objawy są mało charakterystyczne lub w ogóle nie
widoczne.
choroby wirusowe - do
najczęstszych chorób wirusowych szczurów należą: biegunka młodych myszy i
szczurów oraz enzootyczne zapalenie płuc. Na pierwszą z nich zapadają
młode szczury w wieku od 10-13 dni. Objawia się luźnym, żółtawym stolcem i
ogólnym osłabieniem organizmu. W skrajnych przypadkach dochodzi do śmierci
zwierzęcia. Enzootyczne zapalenie płuc jest chorobą o wysokim stopniu
zakaźności i nie ma na nią jednego skutecznego leku. Choroba przebiega
przewlekle, bez wyraźnych objawów i najczęściej kończy się śmiercią szczura.
Jeśli taki przypadek zdarzy się w hodowli, należy uśpić wszystkie szczury i
dokładnie zdezynfekować pomieszczenie i sprzęt.
choroby bakteryjne - najczęściej
występującą u szczurów chorobą o podłożu bakteryjnym jestzakaźne zapalenie płuc.
Choroba występuje zazwyczaj przy obniżonej odporności, np. przy przeziębieniu.
Główne objawy to kaszel, ciężki oddech, duszności, wyciek z nosa, podwyższona
temperatura ciała, nastroszona sierść, apatia i brak apetytu. Przebieg choroby jest
gwałtowny; należy niezwłocznie zgłosić się ze szczurem do weterynarza. Inną
niebezpieczną chorobą bakteryjne jest kolibakterioza - wywoływana przez
pałeczkę okrężnicy Eschericha coli.Kolibakterioza pojawia się często
w czasie obniżonej odporności (zła dieta, osłabienie po chorobie, u młodych
przechodzących z pokarmu matki na pokarm naturalny) i objawia się biegunką,
osłabieniem, spadkiem masy ciała, brakiem apetytu i pogorszeniem się stanu
sierści. W zależności od przebiegu może minąć samoistnie lub wymagać leczenia. Gruźlica -
wywołuje ją prątek gruźlicy. W zależności od umiejscowienia się bakterii w
organizmie szczura, może być to gruźlica płucna lub jelitowa. Jest to choroba
przewlekła, kończąca się chorobą szczura w wyniku wycieńczenia organizmu. U
gryzoni występuje również gruźlica rzekoma, zwana inaczej pseudogruźlicą.
Wywołuje ją inna bakteria - Corynebactrium pseudotuberculosis kutscheri. Oprócz
objawów charakterystycznych dla gruźlicy, może wywołać zatorowe zapalenie
mózgu. Gruźlicę rzekomą nazywa się także jercinozę, wywoływaną przez Yersina
pseudotubreculosis. Szczur umiera z wycieńczenia będącego efektem towarzyszącej
chorobie intensywnej biegunki.
Co zrobić, gdy szczur jest chory?
Jeśli szczur zdradza chorobę swoim wyglądem i
zachowaniem, powinniśmy jak najszybciej podjąć leczenie. Domowe środki
są pewnym wyjściem w sytuacjach nagłych, kiedy nie mamy możliwości zgłoszenia
się do weterynarza lub dolegliwość nie ma ciężkiego przebiegu.
Bezpieczniej jednak udać się z chorym szczurem do weterynarza - nawet
jeśli nie jest to przypadek wymagający leczenia farmakologicznego,
otrzymamy fachową poradę dotyczącą leczenia szczura domowymi sposobami
i opieki nad nim podczas choroby.
Naszym zadaniem jest przede wszystkim dbanie o komfort
chorego gryzonia - zapewnienie spokoju i ciszy, świeżego pokarmu i wody,
regularnej wymiany podłoża jeśli jest to wymagane (np. podczas biegunki), w
przypadku chorób zakaźnych odizolowanie szczura od innych zwierząt domowych,
podawanie leków o stałych porach. Szczury to z natury silne zwierzęta, które w
wielu przypadkach potrafią same poradzić sobie z chorobą i często do
wyzdrowienia potrzebują minimalnej pomocy z zewnątrz.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz