Jak przewozić psa

     Już od pierwszych dni psa w naszym domu należy go uczyć jazdy w samochodzie. Nawet jeżeli nie planujemy podróżować z naszym psem na co dzień warto opanować tą sztukę w przypadku sytuacji awaryjnych np. nagła wizyta u weterynarza. Zwykle psy chętnie wskakują do samochodu. Podróż kojarzy im się często z ekscytującymi wrażeniami np. długi spacer w lesie, zabawa z innymi psami, wizyta w psim przedszkolu itd. Inaczej sytuacja wygląda jeżeli nasz pies jeździ samochodem tylko w przykre i stresujące dla niego miejsca np. gabinet weterynaryjny, hotel dla psów. Takich sytuacji należy unikać, pokazując, że jazda samochodem nie zawsze ma stresujące zakończenie.

Bezpieczeństwo

      Podróżowanie z psem powinno być bezpieczne zarówno dla nas jak i dla czworonoga. Aby podróż z psem była bezpieczna zwierzę musi mieć wyznaczone swoje miejsce w samochodzie, nie może bez kontroli poruszać się, gdyż może się to skończyć wejściem pod pedały, wskoczeniem kierowcy na kolana, a także w samo w sobie powoduje rozkojarzenie kierowcy, co może być niebezpieczne w skutkach. Dobrym rozwiązaniem są specjalne klatki oraz transportery dla psów. Transportery są odpowiednie dla małych piesków oraz kotów. Natomiast rozmiar klatki można dobrać nawet dla dużej wielkości psa. Należy pamiętać, iż w obu przypadkach wielkość powinna być dopasowana do psa, tak aby umożliwić mu swobodną zmianę pozycji. Szczególnie na dłuższą drogę należy psu dać kocyk oraz gryzak (np. wędzone świńskie ucho, gryzak bawełniany itp).
      Innym rozwiązaniem jest transportowanie psa w szelkach samochodowych. Można w tym celu nabyć specjalne szelki przeznaczone do samochodu lub przełącznik umożliwiający podpięcie szelek do pasów samochodowych. Wówczas pies może bezpiecznie podróżować na tylnym siedzeniu. Nigdy nie należy przypinać pasów do obroży psa, co w przypadku nagłego hamowanie może być groźne dla jego życia. Kolejnym rozwiązaniem jest przewożenie psów w bagażniku - nie polecam transportu psa w samochodach typu sedan - w takim bagażniku jest zwykle zbyt wysoka temperatura oraz nieodpowiednia wentylacja powietrza. Natomiast np. w samochodach combi również należy dbać aby pies nie przeskoczył swobodnie do przodu samochodu (kratka lub przypięcie psa na szelkach w bagażniku). Jeżeli podróżujemy z małym psem wraz z osobą towarzyszącą jest możliwe przewiezienie psa pod nogami pasażera. Jednak transport taki powinien być ograniczony do krótkich tras (zwykle psu jest zbyt ciasno, a także dla pasażera taka jazda nie jest komfortowa) oraz nie może być zwykle kontynuowany gdy pasażer nie może przytrzymać psa.

Przyzwyczajanie do samochodu

      Jeżeli nasz pies niechętnie wchodzi do auta należy przekonać go iż podróż to nic strasznego. Początkowo można zostawić otwarty samochód ze smakołykami, tak aby pies tylko swobodnie wchodził i wychodził z auta. Następnie powtarzamy całą sytuację przy włączonym silniku, kolejnie zamykamy na chwilę psa w samochodzie (jeszcze nie ruszamy) itd krok po kroku, aż w końcu wyjedziemy w krótką podróż do pobliskiego parku/lasu. Zawsze psa nagradzamy!

Długa podróż

      Jeżeli planujemy dłuższą podróż z naszym psem należy się do tego przygotować. Pies nie może być najedzony, gdyż podróż po karmieniu może spowodować mdłości i wymioty. Dobrze jest najpierw go zmęczyć np. długim spacerem. Należy robić częste przerwy na krótki spacer. Zawsze trzeba mieć miskę i butelkę z wodą. Nie należy podróżować w upalne dni, a szczególnie zostawiać psa w nagrzanym samochodzie. Pies nie powinien podróżować z głową wystawioną przez okno, gdyż może się to skończyć zapaleniem spojówek i uszu.
      W przypadku bardzo zestresowanych psów, gdy powyższe wskazówki nie pomogą, ostatnią deską ratunku przy planowanej podróży zostaje wizyta u weterynarza i zastosowanie preparatów uspakajających. Dobrze działającym preparatem zarówno dla psów i dla kotów (sprawdza się także w przypadku fretek) jest Kalm Aid (Scanvet). Zwierzę po preparacie zwykle zachowuje się normalnie, jednak zdecydowanie mniej reaguje na bodźce stresowe. Alternatywą są pasty i tabletki dostępne tylko u weterynarza, po których zwierzę często jest senne, nawet przez kilka godzin.