piątek, 22 marca 2013

Jak wychowywać psa ze schroniska



Przygarnięty pies lub pies wzięty ze schroniska to często duże wyzwanie dla człowieka. Każdy jednak nawet najdrobniejszy sukces wychowawczy to wielka satysfakcja.
        Wychowanie i nauka psa „po przejściach” powinna zacząć się od przemyślenia i ustalenia nowych zasad. Kilka pierwszych wspólnych dni to zazwyczaj nauka nowego imienia i poznawanie siebie nawzajem.
     Gdy ustalimy sobie zasady i nowy wspólny rytm życia, trzeba pomyśleć o nauce podstawowych komend i dobrego zachowania w różnych życiowych sytuacjach.

Ustal zasady i obserwuj

     Przygarnięte psy są naszymi wiernymi przyjaciółmi i fantastycznymi towarzyszami. Bywa jednak, że sprawiają pewne kłopoty. Wynika to z ich wcześniejszych doświadczeń życiowych.
     Dodatkową trudność stanowi fakt, że nie jesteśmy w stanie przewidzieć wielu rzeczy, dopóki one nie nastąpią. Nie wiemy co już przeżył nasz pies, czego doświadczył w swoim życiu, jakie zachowania ma utrwalone.
     Uważna obserwacja połączona z konsekwentnym wychowaniem pomoże Ci dojść do poznania i zrozumienia czworonoga.
     Jeśli pies jest bardzo kłopotliwy, a my nie możemy sobie z nim poradzić, trzeba zwrócić się o pomoc do specjalisty. Zwykle rozpracowanie pewnych zachowań przez profesjonalistę pozwoli nam dalej żyć razem bezkonfliktowo i w pełnej symbiozie.
   
     Pamiętaj – psy nie są złośliwe.

     Największe wyzwanie stanowią dorosłe psy, które miały już w życiu różne, nie zawsze dobre, doświadczenia. Nagłe skojarzenia pewnych sytuacji potrafią wywołać dziwne i niezrozumiałe dla nas zachowania psa.
     Czasem zwierzęta reagują na jakieś zjawisko, osobę lub zdarzenie niespodziewaną ucieczką lub agresją. Niektóre mają zwyczaj uciekania i włóczenia się. Inne nie umieją się zachować podczas spacerów.
     Wiele z nich zjada różne wątpliwej jakości „kąski” znalezione na dworze. Czasem panicznie boją się zostawać same w domu, a niekiedy po kilku miesiącach mieszkania z nami przestają wpuszczać do domu gości.
     Psy nie są złośliwe i nie robią tego przeciwko nam.
     Wszystkie dziwne zachowania mają swoje podstawy i większość z nich, przy pomocy znajomości mechanizmów psiej psychiki, udaje się opanować.
    Dlatego bądźmy cierpliwi, zasięgnijmy fachowej porady i pomóżmy przyjacielowi znaleźć właściwą ścieżkę.
Autor: Anna Jasińska

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz