Przygarnięty pies lub pies wzięty ze schroniska to często
duże wyzwanie dla człowieka. Każdy jednak nawet najdrobniejszy sukces
wychowawczy to wielka satysfakcja.
Wychowanie
i nauka psa „po przejściach” powinna zacząć się od przemyślenia i
ustalenia nowych zasad. Kilka pierwszych wspólnych dni to zazwyczaj nauka
nowego imienia i poznawanie siebie nawzajem.
Gdy
ustalimy sobie zasady i nowy wspólny rytm życia, trzeba pomyśleć o nauce
podstawowych komend i dobrego zachowania w różnych życiowych sytuacjach.
Ustal
zasady i obserwuj
Przygarnięte psy są naszymi wiernymi
przyjaciółmi i fantastycznymi towarzyszami. Bywa jednak, że sprawiają pewne
kłopoty. Wynika to z ich wcześniejszych doświadczeń życiowych.
Dodatkową trudność stanowi fakt, że nie
jesteśmy w stanie przewidzieć wielu rzeczy, dopóki one nie nastąpią. Nie wiemy
co już przeżył nasz pies, czego doświadczył w swoim życiu, jakie
zachowania ma utrwalone.
Uważna obserwacja połączona z konsekwentnym
wychowaniem pomoże Ci dojść do poznania i zrozumienia czworonoga.
Jeśli pies jest bardzo kłopotliwy, a my
nie możemy sobie z nim poradzić, trzeba zwrócić się o pomoc do specjalisty.
Zwykle rozpracowanie pewnych zachowań przez profesjonalistę pozwoli nam dalej
żyć razem bezkonfliktowo i w pełnej symbiozie.
Pamiętaj
– psy nie są złośliwe.
Największe
wyzwanie stanowią dorosłe psy, które miały już w życiu różne, nie zawsze dobre,
doświadczenia. Nagłe skojarzenia pewnych sytuacji potrafią wywołać dziwne i
niezrozumiałe dla nas zachowania psa.
Czasem zwierzęta reagują na jakieś zjawisko,
osobę lub zdarzenie niespodziewaną ucieczką lub agresją. Niektóre mają zwyczaj
uciekania i włóczenia się. Inne nie umieją się zachować podczas spacerów.
Wiele z nich zjada różne wątpliwej jakości
„kąski” znalezione na dworze. Czasem panicznie boją się zostawać same w domu, a
niekiedy po kilku miesiącach mieszkania z nami przestają wpuszczać do
domu gości.
Psy nie są złośliwe i nie robią tego
przeciwko nam.
Wszystkie dziwne zachowania mają swoje
podstawy i większość z nich, przy pomocy znajomości mechanizmów psiej psychiki,
udaje się opanować.
Dlatego bądźmy cierpliwi, zasięgnijmy fachowej
porady i pomóżmy przyjacielowi znaleźć właściwą ścieżkę.
Autor: Anna Jasińska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz