Koty podobnie jak człowiek są ssakami. Podstawowe cechy budowy
ssaków są takie same, więc poczytajcie sobie o niej w książce do biologii.
Dorosły kot domowy waży 2 do 5 kg, choć są wyjątki . Ciężar najmniejszych kotów dziko żyjących rzadko przekracza 1,5 kg, a na przykład lew waży do 250 kg (kotom innym niż domowe poświęcę osobny rozdział).
Dorosły kot domowy waży 2 do 5 kg, choć są wyjątki . Ciężar najmniejszych kotów dziko żyjących rzadko przekracza 1,5 kg, a na przykład lew waży do 250 kg (kotom innym niż domowe poświęcę osobny rozdział).
Gibkość.
Kot ma nieprawdopodobnie
giętkie ciało, ponieważ jego kręgosłup utrzymują mięśnie, a nie więzadła, jak u
człowieka. Innym czynnikiem zwiększającym gibkość kota jest to, że ma on o 29
kręgów więcej niż człowiek.
Z
kolei budowa stawu ramiennego umożliwia obracanie przednich łap prawie we
wszystkich kierunkach. Natomiast w przeciwieństwie do nas kot nie posiada kości
obojczykowej . Pełna kość obojczykowa poszerzała by klatkę piersiową naszemu
kotu oraz zmniejszałaby jego zdolność do przeciskania się przez wąskie otwory,
jak i ograniczałaby długość kroku.
U człowieka kość obojczykowa umożliwia
unoszenie ramion w górę. Ponieważ ten ruch nie jest potrzebny kotu, więc jej
nie posiada.
Mózg.
Części
mózgu kota związane ze zmysłami są dobrze rozwinięte, zgodnie z wymaganiami
dobrego myśliwego, którego skuteczność zależy od sprawności mechanizmów
wykrywania.
Z kolei „ośrodki inteligencji”
znajdujące się w płatach czołowych są znacznie prostsze niż u Naczelnych
takich, jak człowiek i małpa, a także u innych bardzo inteligentnych zwierząt,
np. delfinów
Przewód
pokarmowy.
Koty są znacznie bardziej
wyspecjalizowanymi zwierzętami mięsożernymi, niż psy i mają układ pokarmowy
dostosowany wyłącznie do pokarmu mięsnego. W związku z tym jelito kota jest
proporcjonalnie krótsze od wszystkożernego człowieka lub psa. Ciekawe jest, że
jelito kota domowego jest nieco dłuższe od jelita kota dziko żyjącego
prawdopodobnie dlatego, że nasi ulubieńcy przyzwyczaili się do urozmaiconych
dań o nieco mniejszej zawartości mięsa.
Zęby i czaszka.
Nasz kot powinien mieć 24 zęby mleczne
i 30 zębów stałych – 16 w szczęce i 14 w żuchwie.. Są to kły, zęby służące do
kąsania oraz wyspecjalizowane, podobne do noży siekacze, których zadaniem jest
przecinanie mięsa.
Kły u dzikich zwierząt są głównym
narzędziem do zabijania. Siłę chwytu szczęk zwiększa krótka i mocna żuchwa,
poruszana bardzo silnie rozwiniętymi mięśniami, które są przytwierdzone do
wzmocnionych łuków kostnych, odpowiednio osadzonych w czaszce.
Czaszka kota charakteryzuje się także
dobrze rozwiniętymi strukturami kostnymi, do których należą duże komory
słuchowe. Zwiększają one wrażliwość na bodźce dźwiękowe. Kot słyszy nawet
przebiegającą mysz lub ptaka szeleszczącego liśćmi drzewa.
Sylwetka kota.
Choć psy domowe odznaczają się ogromną
różnorodnością kształtów i wielkości, nie udało się jeszcze wyhodować kota o
anatomicznie krańcowych kształtach.
Odróżnia się trzy podstawowe sylwetki:
krępą, muskularną, szczupłą. Kot o krępej budowie ma wygląd solidny, krótkie i
mocne nogi, szeroki grzbiet i zad oraz krótką, okrągłą głowę z przypłaszczonym
pyszczkiem.
Kot muskularny ma nogi średniej
długości, grzbiet i zad ani szerokie, ani wąskie i nieco zaokrągloną głowę.
Kot szczupły ma lekką sylwetkę o
długich, eleganckich i smukłych nogach. Odznacza się wąskim grzbietem i zadem
oraz długą, wąską i szpiczastą głową.
Ogon
kota.
Kot używa go jako przeciwwagi. Zasada
jest taka: jeżeli nasz kocurek idzie po wąskiej barierce i chce spojrzeć w dół
lub na boki, to zmienia się jego środek ciężkości, dlatego przesuwa ogon w
przeciwnym kierunku i w ten sposób przywraca położenie środka ciężkości i
zapobiega upadkowi.
Ogon stanowi przeciwwagę także wtedy, gdy kot chce szybko zawrócić w czasie biegu. Każdy może to zobaczyć, wystarczy poobserwować geparda ścigającego swój obiad.
Ogon stanowi przeciwwagę także wtedy, gdy kot chce szybko zawrócić w czasie biegu. Każdy może to zobaczyć, wystarczy poobserwować geparda ścigającego swój obiad.
Przy każdym zwrocie ogon porusza się w
przeciwnym kierunku do ruchu ciała, aby przez ułamek sekundy zapewnić naszemu
myśliwemu równowagę podczas manewru zakręcania. Więc nie ma co się dziwić, że
gepard mistrz sprintu wśród kotowatych ma tak długi ogon.
Dobrze piszesz
OdpowiedzUsuń